Woensdag 17 februari
YES, zonnetje! Afgelopen nacht voor het eerst niet koud gehad. Het weer was goed, omgeving is prachtig: tijd voor een wat langere wandeling. Heel gevarieerd again: stukken door de bush-bush, stukken langs het water en via een smal paadje naar een strand. Het héle strand voor onszelf. Awesome!
Een jaar of 8 a 10 na dato hebben Ghislaine en ik de lift die we vroeger bij dansen gedaan hebben, nog eens geprobeerd. Maar dan op het strand (maar ook in de bergen) van Tasmanië.
Aan het einde van de wandeling (na een uur of 3 a 4 lopen) kwamen we uit op een mega grasveld met echt tientallen wilde Eastern Grey Kangaroos. Sommigen waren zelfs nog groter dan wij. We hadden er al een paar gezien deze week, maar niet zo groot en van zo dichtbij als deze. En de setting ook: gewoon vrij rondgelopen zonder gids door een prachtig gebied, als een soort wildlife safari. Credits overigens naar Ghislaine en d'r camera voor de mooie foto's.
Na de wandeling hebben we de openbare "barbie" gebruikt om de laatste hamburgers op te bakken. Ook wel chill dat ze op heel veel plekken gewoon barbecues hebben staan die je mag gebruiken.
Omdat deze plek ons zo erg beviel, besloten we om hier 1 van de 2 nachten 'uitloop' te gebruiken. En dus konden we de rest van de middag lekker een beetje relaxen, van het zonnetje genieten, de dames hun dagboek en ik mijn blog bijwerken, voordat we pannenkoeken gingen eten.
Na het eten zijn we met de camper naar de douche ($2 voor 4 minuten) gereden, want die was enkele kilometers verderop. Daar hebben we ook meteen de afwas gedaan. Op de terugweg was het al aan het schemeren, maar dit hadden we expres gedaan. Normaal rijden we niet in het donker, in verband met overstekende dieren. Maar dit was toch maar een klein stukje en we konden zo zacht rijden als we wilden. Echt hon-der-den dieren langs de weg die tot leven kwamen. Goed oppassen dus, want in paniek springen ze regelmatig de weg op. Maar wel heel vet om te zien. En zonder een dier aangereden te hebben, kwamen we weer bij de camping site uit.
Donderdag 18 februari
Heerlijk om weer met een stralend blauwe lucht en een zonnetje wakker te worden. We hadden een lange rit voor de boeg, dus na het ontbijt zijn we gauw vertrokken.
De lunchpauze hebben we in de Mac gehouden: eventjes op wifi om wat zaakjes te regelen voor m'n studie en een lekker burgertje gegeten.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Freycinet NP en daar hebben we ons busje neergezet op camping site Friendly Beaches, gelegen aan een klein strandje met mooie rotsformaties. Het was er wel wat drukker dan we tot op heden gewend waren: er was zelfs geen echte site meer vrij, dus hebben we de van gewoon de bosjes in gereden haha.
Vrijdag 19 februari
Vanochtend vroeg de wekker gezet om de zonsopgang te checken. De dames wilden de avond ervoor in principe ook wel zeiden ze, maar besloten op het moment zelf om toch te blijven liggen haha. Helaas was het wat bewolkt, dus was het zicht niet optimaal.
Na de zonsopgang nog eventjes terug het bed ingedoken. Lekker ontbeten en een leuk gesprek gehad met een oud stelletje, twee Melburnians. Vervolgens verder het Freycinet NP in gereden, langs Coles Bay, de wagen neergezet en een lange wandeling gemaakt in de richting van Wineglass Bay.
Na het wandelen hadden we eigenlijk hoog nodig stroom nodig om alle apparatuur op te laden. Ook hadden de dames wifi nodig om wat dingen vast te leggen voor het vervolg van hun reis. En dus zijn we even gestopt in het visitor center in Swansea. Daar was men zo lief om ons wat stroom en wifi te lenen ;)
Uiteindelijk zijn we beland op Mayfield Beach Conservation Area, net onder Swansea, aan de weg. Weer een gratis plekje, maar deze was echt helemaal top: onwijs mooi uitzicht, aan het strand, met campingtafels, wc's, etc.
Zaterdag 20 februari
Vanochtend wakker worden was weer eens fantastisch. Het geluid van de golven, het zonnetje op het water als je uit het raam kijkt: helemaal suup! Vroeg gegeten, een duikje in de zee genomen bij gebrek aan een douche en daarna in de richting van Port Arthur gereden.
Lekker doorgereden en tussendoor op een aantal mooie plekken gestopt, zoals Eaglehawk Neck, Tasman Arch en Blowhole (zie foto's). Uiteraard langs Port Arthur gereden, maar niet naar binnen gegaan, want we vonden $37 iets te gortig. Wel nog een paar mooie foto's gemaakt bij Maingon Bay en de Remarkable Cave. Deze laatste heeft, als je door de grot heenkijkt, aan het uiteinde de vorm van het eiland Tasmanië (zie laatste foto).
Eten en overnachten deden we dit keer bij Fortescue Bay, een mooie beschut plekje, wéér aan het strand :) niet op een officiële site, maar tussen 2 plekjes in. Na een paar keer verplaatsen, omdat onze buurvrouw het niet zo leuk vond. Uiteindelijk bleek ze niet alleen een zeur, maar heeft ze ook 2 douche tokens en wat drinkwater aan ons gegeven, omdat ze zelf bijtijds weggingen de volgende ochtend.
Zondag 21 februari
Het laatste nachtje in de van gehad. Het was helemaal geweldig, maar ik zal de keiharde en dunne matrassen in ieder geval niet missen!
Aangezien het mijn laatste dagje in Tasmanië was, zijn we richting het vliegveld gegaan. Onderweg nog even gecheckt of mijn vlucht nog op hetzelfde tijdstip vertrok en daarna nog even een tussenstop gemaakt in Hobart zelf. Daar hebben we een wandelingetje gemaakt door Salamanca en Battery Point. De laatste wordt ook wel het 'mooiste wijkje van Australië' genoemd.
Als late lunch/vroeg avondeten heb ik een lekker broodje bij de Subway gehaald en toen zijn we teruggereden naar het vliegveld. Daar hebben de dames mij afgezet en zijn zij verder gereden. Zij blijven nog een nachtje in Tasmanië omdat de vlucht morgen stukken goedkoper was. Ik moest vandaag wel terugvliegen naar Melbourne, in verband met de beach welcoming program, die morgenochtend heel vroeg begint. Vanaf Melbourne Airport met het OV naar de campus gegaan, waar ik zou overnachten. En in de tram toevallig een paar Nederlanders ontmoet die ook aan Deakin gaan studeren. Gezellig!
WIST JE DAT... (Part II)
... Tasmanië ongeveer anderhalf keer zo groot is als Nederland?
... Voor 45 % bestaat uit national parks/natuur?
... Het weer in Tasmanië echt elke paar minuten drastisch kan veranderen?
... De landschappen in Tasmanië variëren van regenwoud tot steppe en van savanne tot de droogte van een woestijn?
... Er om de paar kilometer wel een dood dier op de weg ligt?
... We maar weinig mensen gezien hebben in Tasmanië die ook maar enigzins in de buurt kwamen van onze leeftijd?
... Lake St. Clair 737 meter diep is en daarmee het diepste meer van Australië is?
... Ghislaine meer kilometers heeft gereden in Australië dan in Nederland?
... De toeter van de campervan door geklungel en ruimtegebrek 8 keer per ongeluk is afgegaan? (Het is blijkbaar niet de bedoeling om over de voorstoelen naar achteren te klimmen)
... Ik, als vleesliefhebber, bijna 4 dagen lang vegetarisch heb gegeten omdat er simpelweg geen supermarkt in de buurt was en we geen koelkast of diepvriezer hadden om het vlees in te kunnen bewaren?
... Sanne haar tenen niet meer gewend waren aan de kou van de eerste dagen en volledig wit werden?
... Ik het niet hebben van internet eigenlijk totaal niet gemist heb?
... Tasmanië door Australiërs een "well kept secret" wordt genoemd en dit zeker nog zo is gezien de hoeveelheid mensen die we op alle mooie plekjes gezien hebben?
... Er in heel Tasmanië nauwelijks verbinding is voor je telefoon, voor internet en zelfs niet voor de autoradio?
... De busmaatschappij in Hobart Metro heet?
... Er enkele bandensporen in het asfalt op een heuvelige parkeerplaats in Hobart staan waar we ons busje geparkeerd hadden?
No comments:
Post a Comment