Saying Goodbye

Tentamens

Mijn laatste tentamen in Nederland maakte ik in januari 2015. Het was dus wel weer even wennen om te leren en studeren. De afname van tentamens bleek een stuk strenger te gaan dan op de VU: alleen doorzichtige etuis zijn toegestaan, de surveillanten gaan iedereen langs en controleren alles op spiekbriefjes: je etui, je rekenmachine, etc. Alles wat in je zakken zit moet op de grond onder de tafel, je horloge mag niet om je pols en moet op je tafel liggen en je tas moet in een andere ruimte opgeborgen worden haha. De resultaten worden pas over een aantal weken bekend gemaakt, maar ik heb er absoluut een goed gevoel over dat ik alle vakken met mooie cijfer af zal sluiten.

Skydiven

Na de tentamens zou ik met Kevin en Christina gaan skydiven. Na een heerlijke nacht stappen, de volgende ochtend om 05.15 opgestaan om richting de dropzone aan de Great Ocean Road te gaan. Het weer hielp helaas niet mee. Na 3 uur reizen, kwamen we aan en werd ons verteld dat de laaghangende wolken ervoor zorgen dat het voorlopig nog niet veilig was om te springen. Dus hebben we 2 uur gewacht op verandering van het weer, maar na deze 2 uur moesten we toch helaas onverrichter zaken weer 3 uur terug. Gelukkig hadden we Dillen en Jordan ontmoet, die ons wel met hun autootje naar het treinstation wilden brengen, zodat we niet nog eens een uur op de bus hoefden te wachten. Helaas pindakaas. Maar Kevin en ik zullen nu met Lies aan de oostkust een nieuwe poging wagen. Lies zal dan de plek van Christina innemen, omdat ze dan alweer in Amerika zit.

Goodbye

The hardest part of all. Na 4 fantastische maanden in Melbourne, is de studieperiode inmiddels afgelopen. De meeste internationals zijn al vertrokken. Uiteraard hebben we enkele afscheidsfeestjes gehouden om elkaar gedag te zeggen. Want dat is toch wel het mooiste van deze ervaring: de vriendschappen die je opbouwt met mensen over de hele wereld. Hopelijk kunnen we elkaar ooit nog zien, als zij naar Nederland komen of ik naar hun land. Missen ga ik ze in ieder geval zeker!

Daarnaast heb ik nog een leuk cadeautje (een officiële AFL football) en een mooie kaart van m'n huisgenootjes gekregen. Gelukkig zal ik hen nog een laatste keer zien als mijn ouders en zusje overkomen, dus dat afscheid laat nog heel even op zich wachten. Maar de laatste nacht in onze 'stamkroeg' The Palace was er zeker eentje om nooit te vergeten. Gelukkig heb ik nog 2 maanden om te reizen, maar dit hoofdstuk is nu toch echt afgesloten. Snik snik.

Oostkust

Waar de meesten dus inmiddels terug naar huis zijn gevlogen, mag ik nog 2 maanden genieten van de prachtige steden en natuur die Australië en Fiji te bieden hebben. Deel 1 van de komende maanden zal een gedeelte van de oostkust van Australië zijn: een roadtrip langs de Pacific Highway, van Sydney tot Brisbane. Inmiddels zijn we daar al ongeveer halverwege haha, maar de blog over onze ervaringen daar zal later online komen!

WIST JE DAT... (Part XIII)

... Je de eerste 15 minuten van je tentamen je pen niet mag gebruiken en alleen mag lezen?

... Ik 5 dagen voordat ik wegging uit Melbourne erachter kwam dat ze een variant op onze kapsalon kennen?

... Dit de HSP (Halal Snack Pack) heet?

... Ik deze uiteraard even moest testen?

... Hij heerlijk smaakte?

... Hij echt mega mega groot is?

... Ik hem toch helemaal op heb gekregen?