In de ochtend hebben we heel vroeg uitgecheckt bij het hostel en Lies gedag gezegd. Samen met Lucy, die ook naar het vliegveld moest, hebben we een uber genomen. Op het vliegveld nog even snel de blog van de oostkust in elkaar geflanst. En na een prima vluchtje welkom geheten op ons eerste en meteen ook het grootste eiland van Fiji, Viti Levu, door een Fijisch bandje: Bula!
Op het vliegveld van Nadi ook even een paar flessen duty free alcohol gehaald voor onze hostess Lei, waar we de komende 2 nachten zouden gaan couchsurfen. Deze waren 4 keer zo goedkoop als in de stad, dus dat was waarschijnlijk voor haar een goede reden om ons te hosten.
Vanaf het vliegveld wilden we naar haar huis lopen, want dat was niet heel erg ver. Een man die langs reed wilde ons echter wel brengen. We legden hem nog uit dat we geen geld hadden, maar dat maakte hem niet uit. Jump in! Hij zette ons keurig voor de deur af en we hoefden niets te betalen, dus uiteraard hebben we hem vriendelijk bedankt. Het was nu toch wel een beetje spannend, slapen bij een wildvreemde thuis. Maar we werden meteen goed opgevangen! En toen we met Trent (USA) hadden gepraat, die op het punt stond om te vertrekken bij Lei, waren we meteen wel op ons gemak gesteld. Lei woont zonder man samen met haar 5 kinderen: Elijah (11 jaar), Phoebe (9 jaar), Jordan (of Anzac, geen idee waarom hij 2 namen heeft haha) (4 jaar) en de tweeling Raanan en Shiloh (bijna 3 jaar). Ook opa Kalebi en oma zonder naam wonen in hetzelfde huis.
Trent liep even met ons mee naar een ATM, want we hadden nog geen geld. Het pinnen ging wat moeizamer dan verwacht, want m'n bank was er niet zo blij mee dat ik in Fiji was. Dus toen in een belletje naar mijn bank even bevestigd dat ik het toch echt zelf was die geld op wilde nemen. Toen hebben we Trent gedag gezegd, want die moest naar het vliegveld en zijn we zelf wat richting het centrum van Nadi gaan lopen. Niks witte stranden, helderblauwe zee en palmbomen voorlopig, enkel en alleen armoede in Nadi. Ook het huis waar we sliepen was niet het mooiste ooit: de WC spoelt niet altijd door, de deur van de WC gaat niet dicht en op slot en ook de douche heeft niet altijd warm water. Daarnaast staat er een emmer onder de wasbak, want daar zit een gat in.
Enfin, een paar kleine boodschapjes gedaan (wat brood, drinken en uiteraard muggenspray met deet) zodat we niet volledig afhankelijk waren van Lei. Zij zou voor ons koken, maar als late lunch hebben we bij een street vendor voor 5 FJD (=€2,50) lamb, sausage, ei en cassave gekocht. Daar werden we ook nog random uitgenodigd voor een of andere bbq en we mochten ook nog eens al onze vrienden meenemen hahaha, maar we hebben vriendelijk bedankt, omdat we al bij Lei gingen eten.
Voor het avondeten kletsten we wat met opa en oma, onder het genot van een theetje, en zo leerden we veel over de Fijische cultuur en geschiedenis. Thuis praten ze overigens hun moedertaal gemixt met Engelse woorden. En voor de kinderen was het ook heel goed om met ons af en toe een beetje Engels te proberen. Na het eten hebben we de rest van de avond met de kinderen gespeeld haha. Die vonden onze telefoons zo bijzonder! Mooi om te zien hoe ze zo kunnen genieten van de meest simpele spelletjes en de verschillende snapchatfilters haha. Na een paar uurtjes was het wel weer mooi geweest en gingen we naar bed.
Vrijdag 1 juli
Heerlijk geslapen en niet eens last gehad van de muggen. In de hordeuren die voor de ramen zitten zaten overal gaten, dus dan zal de deet ons wel voldoende hebben beschermd. Bij ons ontbijt, de rest van de familie was al lang wakker en had al gegeten, kwam de tweeling ook even wat voedsel claimen haha. Dus die hebben we wat brood gegeven met chocopasta, die we nog hadden meegenomen uit Australië.
Vervolgens hebben we afscheid genomen van het gezin, behalve van Lei. Zij vertrokken richting Suva voor een bruiloft. Lei zou morgen aansluiten, want die moest nog een avonddienst werken. Wij pakten de lokale bus richting het centrum van Nadi. Voor 50 eurocent per persoon konden we wel meerijden. De bussen zijn van die hele oude touringbussen, waar de deur ook niet meer van dicht kan. In de bus werd wel lekkere muziek gedraaid op de radio, de muziek die ik in Australië een beetje miste: salsa, kizomba, dancehall, etc. Lekker vrolijk dus.
Eenmaal aangekomen in het centrum, hebben we over de markt gelopen en voor iets meer dan een euro roti gehaald. Ook werd ons nog wiet aangeboden op de hoek van een drukke winkelstraat haha. Maar als ik dan toch ooit eens wiet probeer, dan liever in een wat westerser land, dus toch maar weer vriendelijk bedankt.
Toen we uitgekeken waren, pakten we de bus door naar Denarau Port, waar we een aantal uur bij een travel agent hebben gezeten. Normaal zou je dat niet willen doen als backpackers, maar in Fiji is het een goed idee. Zij kunnen andere nightly rates regelen dan wij zelf. Zo hebben we onze tocht langs de Yasawa Islands en de Mananuncas geboekt met fikse korting (zo'n 30%). Vanwege een monopoly op de bootreizen en de beperkte hoeveelheid accomodaties (de meeste eilanden hebben er slechts 1!), konden we niet heel veel meer doen dan dit.
Inmiddels was het al donker, dus met de bus terug naar Nadi en voor een paar euro op de hoek van de straat rijst met kip gegeten. Toen een zwerver de botjes van ons zijbordje kwam pakken en daarna wegrende, was onze avond compleet haha. Uiteindelijk weer met de bus naar huis, waar we nog even gerelaxt hebben in het lege huis. Goed van vertrouwen dus blijkbaar, want er was niemand thuis!
Zaterdag 2 juli
Mijn trui, lange broek en jas die ik in Australië soms nog nodig had, heb ik nu absoluut niet meer nodig! Dus konden we even onze tas herindelen, en heb ik dit allemaal onderop gepropt. Daarna met de rugzak op de buik en de backpack op de rug op pad gegaan. Stap 1 was de bus richting Lautoka. Halverwege uitgestapt en richting de Garden of the Sleeping Giant gelopen. Dit was nog wel een paar kilometer, maar dat kon niet met de bus, want het lag niet direct aan de main road. Er reden wel shuttle busjes 2 keer per dag, maar die kwamen qua tijd helemaal niet uit voor ons. Gelukkig stopte er een auto die toevallig bij het aangelegen dorpje moest zijn en de beste man wilde ons wel een lift geven. Mooi.
De entreeprijs van de Garden was wat overpriced voor Fijische begrippen: 9 euro per persoon, maar daar zat wel een verse tropical juice en een wandeling langs mooie orchideeën en door de jungle bij inbegrepen. Na ongeveer een uurtje in de Garden doorgebracht te hebben, zijn we teruggelopen naar de main road. Daar hebben we ruim een half uur op de bus gewacht. Er is geen timetable, dus je moet maar zien wanneer die komt. De eerste bus reed ook gewoon door zonder te stoppen, die zat waarschijnlijk vol. De volgende bus stopte wel. In Nadi centrum moesten we overstappen. Onderweg hebben we terwijl we stopten voor een bushalte nog een beetje van een lokale rugbypot kunnen zien.
Vanaf Nadi pakten we de bus naar de hoofdstad Suva, gelegen aan de andere kant van het eiland, wat zo'n 4,5 uur rijden is. De gehele rit kostte ons wel 8 euro per persoon haha. Gedurende de rit begon het weer wat om te slaan: van warm, benauwd en vochtig naar wat frisser en lichte regenval. Eenmaal aangekomen in Suva was het al donker en gingen we opzoek naar een hostel.
Uiteindelijk kwamen we uit bij het South Sea hostel: niet heel duur maar ook echt geen kut te beleven. De bewaker kwam zelfs bij ons chillen in de living room, want er was verder niemand geloof ik haha. Nog even geprobeerd om WiFi te vinden zodat ik mama een beetje gerust kon stellen, maar zelfs de Macca's leverde niks op. Dus toen zijn we maar lekker gaan zuipen en stappen. Eerst naar Onyx Bar, maar dat viel wat tegen, en toen naar Temptation Club. Voor mijn vrienden die naar vunzige deuntjes gaan: dit is echt het paradijs. De hele avond gaat iedereen los op dancehall, reggae, etc. Top avond!
Facking veel alcohol gratis gekregen van een groepje chicks met de mooiste namen (onder andere Meme Ralagi Vosanibola, Laladidi Kah Liti en Christilar Raj). Normaal is het al lastig om namen te verstaan in een club, maar deze namen maakten het er absoluut niet makkelijker op. Ze vonden het leuk dat er een blanke kon dansen zeiden ze haha. Die hebben ons prima naar de klote gebracht! Mega chille avond wel. Met onze lamme koppen had Kevin bijna nog 2 escortes mee naar huis genomen. Hij zei tegen hun dat ze voor gratis mee zouden moeten gaan en dat ze blij zouden moeten zijn met een blanke, anders zouden ze morgen weer niet kunnen lopen hahahaha. Uiteindelijk lagen we half 6 op bed, waar een uur of 1 de bedoeling was...
Zondag 3 juli
Niet geheel verrassend hadden we wat moeite met het uitchecken om 10 uur, maar we hadden het net aan gehaald en zelfs nog eventjes gedoucht ervoor. Toen eventjes door Suva gelopen, maar zondag is kerkdag dus er was niet zoveel te beleven. Morgen hoopten we op Beqa Island te duiken met haaien. We hadden het al een aantal keer geprobeerd te boeken, maar helaas zit alles vol. Dat is dus een nadeel van dag tot dag bekijken wat we willen doen. Gelukkig zitten we straks 4 dagen op Mana Island in een duikresort en hebben we dus zat tijd om daar te duiken. Omdat we dus niet konden duiken, hadden we een dagje over in onze planning en zijn we in Suva gebleven in plaats van door (of eigenlijk terug) te reizen naar Pacific Harbour. Na een wilde nacht gisteren en het vroege uitchecken vanochtend, hebben we besloten om eventjes een powernapje te doen in het hostel.
Deze powernap deed ons absoluut goed. Het hostel was nog steeds stil en verlaten, totdat er opeens een groep van 60 jongeren binnenkwam. Wij helemaal blij, beetje praatje met ze maken, bleken ze op een pray for Jesus trip te zijn... Geen zuipavondje met hun dus. Gelukkig kwamen we Simon (Zwitserland) nog tegen, daar hebben we ff mee gechillt, eten gehaald en toen zijn we een paar uurtjes gaan poolen in een lokaal barretje. Daarna weer clubbing en Kyle, een US Marine die even pauze had van het Fijische leger trainen, ontmoet. Het was niet zo druk, dus leerde een van de obers Kyle en mij een dansje, die hij bij new year deed ofzo, vaag verhaal. Maar na een paar minuutjes had ik hem door en gingen we optreden hahaha. Genius! Daarna nog een breakdance battle met Kyle gedaan, maar ik moet bekennen dat hij nog ff iets sterker was in z'n breakdance tricks. Vertelde hij erna dat hij 6 jaar lang in een breakdance groep had gezeten die ook wedstrijden deed waar bijvoorbeeld ook de Jabbawockeez aan meededen. Wel lachen, iedereen werd helemaal gek, want blanken die kunnen dansen... Zijn ze niet gewend! Helaas werd het niet zo druk, dus zijn we bijtijds teruggegaan naar het hostel.
Maandag 4 juli
Vandaag hadden we absoluut iets minder moeite met uitchecken. Met alle tassen zijn we weer richting de bussen gelopen. Eerst nog even een ontbijtje met een koffietje gescoord en voor iets meer dan 3 euro naar de kapper geweest haha. Toen voor 5 euro de bus richting Sigatoka gepakt. Onderweg viel het me eigenlijk pas op hoe bergachtig en groen Viti Levu is. Het grootste gedeelte van de rit rij je door de jungle en dan 1 keer in de zoveel tijd een dorpje van een huisje of 30.
Vlak voor Sigatoka hebben we gevraagd aan de buschauffeur of hij ons er al uit kon gooien. In Sigatoka zelf was namelijk niks om te slapen, maar een dorpje een paar kilometer ervoor had enkele resorts en hotels. Waar we wilden slapen (een vet goedkoop hosteltje), was helaas sinds eind 2015 permanent gesloten. Toen hebben we voor zo'n 20 euro per persoon per nacht een eigen kleine villa gehuurd bij Waitaci, want er was niet zoveel anders. Viel nog wel mee qua prijs. En even niet het goedkoopste van het goedkoopste dit keer, maar iets luxer en dat was ook wel ff lekker. Even lekker onszelf verwennen met een villa aan het strand, het batterijtje opladen zullen we maar zeggen. Dit was alvast een voorproefje van de eilandjes waar we de komende tijd heengaan. Het waaide flink hard en het was ook niet mega zonnig, dus even gewandeld over het strand in plaats van gelegen, lekker uitwasemen. Dat was ook wel fijn na een paar dagen in de grote steden met de vieze smog in de lucht.
De rest van de dag en avond een beetje gerelaxt. Ook hebben we Cast Away gekeken, de film waar Tom Hanks strandt op een onbewoond eiland. Dit eiland is een van de eilanden van Fiji, gelegen naast Mana Island waar we later nog naartoe zullen gaan. Voor het diner zijn we naar Flying Fin gegaan. Zij serveerden de beruchte Tai's Bula Burger. Deze megaburger wordt gemaakt van 1kg vlees, 4 eieren, een halve ananas en nog wat bende erop. Gelukkig waren we zo slim geweest om er eerst 1 te bestellen en die te delen, want we zaten goed vol na die ene haha. De tweede hebben we toen maar laten zitten.
Dinsdag 5 juli
De batterij was weer helemaal opgeladen na een lekker lang nachtje. Nog even gedoucht en ontbeten, voordat we weer op pad gingen. Een stukje gelopen naar de main road, waar we de bus naar Sigatoka pakten. Daar hebben we even kort over de markt gelopen en een koffietje gehaald, voordat we overstapten op de bus terug naar Nadi.
Daar hebben we allereerst een shitload aan geld gepint. Er zijn geen ATM's op de eilanden waar we de komende 12 dagen verblijven en vaak is er ook niet de mogelijkheid om met creditcard te betalen. En als die optie er wel is, komt er vaak minimaal een 2,5% fee bovenop. Ook hebben we alvast alcohol en water ingeslagen, want dat is op de eilanden 2 a 3 keer zo duur. Toen hebben voor de verrassing weer eens de bus gepakt, maar dit keer naar het Bamboo Hostel. Daar worden we morgenvroeg opgepikt door de bus, die ons naar de haven zal brengen.
Allereerst hebben we daar even een wasje gedaan (of beter gezegd: laten doen), zodat we weer voldoende onderbroeken hebben. Daarna even lekker gaan relaxen op het strand. Relaxen zit er bij mij haast nooit in though haha, en dus eindigde het al gauw in 2 uur beachvolleybal met de locals en een paar internationals.
's Avonds had ik eigenlijk voor het eerst geen zin om te praten met mensen. Ik miste m'n vrienden van thuis wel een beetje. Elke keer maximaal 2 dagen in hetzelfde hostel verblijven en dan weer doorreizen is erg vermoeiend. Het hele riedeltje van het ontmoeten van mensen (naam, land, studie, travel plans, etc) begint weer opnieuw en dat kost veel energie! Uiteindelijk toch besloten om even te investeren en wel weer een leuke avond gehad met een Filipijnse, Engelse, Duitse en een Mexicaan.
Woensdag 6 juli
Toen ik wakker werd, gelijk mama even gefeliciteerd, want hier was ze al 6 uur en 45 minuten jarig, in Nederland echter nog niet haha. Om 7 uur kwam de bus ons ophalen en bracht ons naar Denarau Port. Daar namen we de boot richting Nacula, een van de Yasawa Islands. Bij alle eilanden werd de boot stil gelegd en werden mensen op kleine bootjes gezet. De grote boot kon namelijk niet door het ondiepe water.
Na 4,5 uur en lichtelijk verbrand eindelijk aangekomen op ons eiland, Nacula. Daar verblijven we de komende 4 nachten in het Safe Landing Resort. Prachtig afgelegen eiland en verder niemand te bekennen. Het eten zit overal bij inbegrepen, je betaalt er alleen belachelijk veel voor en het is niet eens super luxe, maar er is geen andere mogelijkheid. Na een welkomstpraatje en de lunch hebben we heerlijk uitgerust en lekker op het strand gelegen. Daarna konden we aanschuiven voor een 3-gangen diner: soep als voor-, curry als hoofd- en cake als nagerecht.
In de avond hebben we wat van die typische camping spelletjes gedaan, maar de groep die er was zat er al vrij lang met elkaar, dus het voelde een beetje als binnendringen in hun environment. Dus Kevin en ik hebben na een paar pogingen tot contact en een paar drankjes later besloten dat het niet zoveel zou worden. Verder nog een beetje gechillt in een hangmat aan het strand met het geluid van de zee, samen met Verena (Duitsland). En toen maar bijtijds naar bed.
Donderdag 7 juli
Het ontbijt was al om 07.30, dus dat was een beetje zuur. Maar omdat ik toch al wakker was, besloot ik om mezelf even lekker wakker te zwemmen in de zee. Deze morning swim heb ik bijna elke dag gedaan. Alle luie mensen lagen nog op bed, dus ik had het strand voor mezelf en er was verder niemand te bekennen behalve ik haha. De rest van de dag ben ik ook lui geweest en heb ik eigenlijk alleen maar lopen hangen op het strand. Om toch niet alleen maar lui te zijn, hebben we 4 kokosnoten gebruikt als doelpalen en hebben we gevoetbald met Filippo (Spanje) en Fabian (Duitsland) en nog wat Duitsers.
Elke keer als het etenstijd was, werd de hoorn geblazen zodat iedereen kwam. Echt zo'n hoorn zoals in Lord of the Rings, wanneer de orks eraan komen en de grote battle begint haha. Avondeten was ook vandaag weer prima. En dit keer smaakte het nog wat lekkerder na het aanschouwen van een fantastische zonsondergang.
Vrijdag 8 juli
Omdat we toch om 07.30 op moesten zijn voor het ontbijt, sloot ik om 07.00 aan bij de Duitsers om Duitsland - Frankrijk te luisteren via de Duitse radio haha. Nice om te weten dat ik praktisch alles kon volgen in het Duits. Na het ontbijt gingen we met de boot naar Blue Lagoon om daar te snorkelen. Was wel lachen, want we waren met een leuk groepje van ons eiland. Toen we uitgekeken waren hebben we nog ff over het strand gewandeld. Gelukkig heb ik weer een vet ding van m'n bucketlist af kunnen strepen: een kokosnoot uit de boom halen, kapot slaan, de melk drinken en het kokos eten. Hoe vet!
Eenmaal terug op het eiland heb ik van de staf een gitaar geleend en een beetje geoefend. Voordat ik vertrok in februari was ik net een maand of 2 begonnen met spelen, dus werd wel weer tijd om het langzaamaan op te pakken. De rest van de dag verder niets bijzonders gedaan. Zoals eigenlijk iedere avond weer naar de zonsondergang gekeken, waar je echt geen genoeg van kan krijgen.
Na het avondeten hebben we een Fijische dansshow gezien en een lekker wijntje gedronken met onder andere Chris en Carl (Nieuw-Zeeland) en Ceyda en Sophie (Engeland). Ook heb ik voor het eerst het Fijische kava ritueel gedaan. Leuk om eens te doen!
Zaterdag 9 juli
Zo onoverwinnelijk als dat ik me gisteren voelde na het openen van een kokosnoot, zo'n loser voelde ik me vandaag. We gingen met Dan (Australië), Ceyda en Sophie op een fishing trip. Eerst hebben we het strand afgestruind naar gaten met krabben erin, die we als aas konden gebruiken. Dit was absoluut niet m'n sterkste punt haha. Het vissen zelf, wat overigens zonder vishengel en enkel en alleen een lijn met haak ging, ging me ook niet fantastisch af. Heb welgeteld precies 0 vissen gevangen, waar de dames er een stuk of 4 per persoon hadden gevangen. Gaat dus toch moeilijk worden om te overleven op een onbewoond eiland.
Daarna een beetje volleyballen, maar ook dat zat niet helemaal mee en ik verrekte helaas een spiertje. Gelukkig bleek dat uiteindelijk na een dag of 2 wel over.
In de avond maakte ik voor het eerst kennis met de Game of Clicks. Chris of Carl liep weg van de groep, de groep noemde een willekeurig dier en de ander kon dit dier noemen na een serie van clicks. Dit heeft me wel even goed verbaasd in eerste instantie, maar uiteindelijk had ik hem door. De Game of Clicks heb ik zelf nog vele malen gespeeld op de volgende eilanden en de mensen bleven verbaasd en verwonderd....
WIST JE DAT... (Part XV)
... Fiji een verzameling van 333 eilanden is?
... Deze eilanden en de zee ertussen gezamenlijk een oppervlakte van 518.000 km2 bestrijken?
... We aardig wat Fijische woordjes geleerd hebben?
... Er bij vrijwel alle gerechten nog botjes in het vlees zitten?
... Ik de volgende keer toch een stuk minder in ga pakken?
... Ze in Fiji de C als een D uitspreken, dus Mamanuncas wordt Mamanundas?
... En de Q als NK, dus Beqa wordt Benka?
... Ik echt 90% van de liedjes kende die gedraaid werden in de clubs?
... De helft van de nummers een bekende beat heeft (bijv. van bo ke chill), maar dan andere tekst eroverheen?
... Het eiland Viti Levu absoluut niet het paradijs was wat ik me bij Fiji had voorgesteld?
... Dit hopelijk de komende weken wel goedgemaakt gaat worden?
... De kosten voor geld uit de muur trekken in Fiji echt belachelijk hoog zijn?
... We graag nog naar Cloud 9 waren gegaan?
... Dit een floating bar is in het midden van de oceaan?
... We dit helaas vanwege geld, maar voornamelijk vanwege tijdsgebrek, niet hebben gedaan?
No comments:
Post a Comment