Toen Kevin ook de Game of Clicks doorhad, gingen we in de ochtend maar meteen oefenen. Zo konden we op het volgende eiland de mensen mooi imponeren hahahaha.
Afgelopen vrijdag hadden we dus een kokosnoot kapot weten te slaan op een boom. Vandaag hoorden we dat een van de bewoners van het eiland een kokosnoot kon openen door er met z'n hand op te slaan, dus dat moesten we natuurlijk even zien. Echt bizar!
Voordat we werden opgehaald door de boot, hadden we nog eenmaal een lunchmaaltijd. Voor ons waren dat de visjes die we gisteren hadden gevangen. Waar ik een jaar of 2 geleden nog helemaal geen vis at, zat ik hier gewoon een vis met kop, graat en staart er nog aan te ontleden en het smaakte ook nog goed. M'n ouders zullen vast trots zijn....
Na de lunch was het helaas tijd om Nacula achter ons te laten en met de boot naar onze volgende bestemming te gaan. Op de boot kwamen we allemaal oude bekenden tegen die Safe Landing eerder achter zich hadden gelaten en nu ook weer verder gingen eiland hoppen. Tijdens het varen zagen we nog een springende dolfijn die met ons meezwom, dus dat was best wel cool. Na een uur of 4 kwamen we aan op Beachcomber, onderdeel van de Mamanunca Islands en onder de lokale bevolking ook wel party island genoemd.
Na het inchecken en een heerlijk warme douche (jazeker, ze hadden zelfs warm water!) konden we gelijk aansluiten voor het diner. In tegenstelling tot het vorige eiland, was het geen 3-gangen menu maar een buffet, dat overigens echt prima te eten was.
Na het eten hebben we een leuke avond gehad met voornamelijk de mensen die we al kenden zoals John, Mikaela, Lara, Jessica en Carmela (allen Engeland). Het vette en chille aan Beachcomber was dat praktisch alles op het strand was: van het eten tot aan de bar. Ik heb dan ook 5 dagen op blote voeten gelopen. Slapen deden we zoals altijd weer in een dorm, dit keer gescheiden voor jongens en meisjes. Officieel dan, want in de praktijk lag alsnog alles door elkaar haha. Drie gasten waren elkaar aan het afwisselen met snurken, wat het wat lastig maakte om in slaap te komen.
Maandag 11 juli
De opperbeste sfeer na een topnachtje veranderde in lichte verveling gedurende de dag vanwege het slechte weer. Tot een uur of 3 hebben we naast ontbijten en lunchen alleen maar gehangen onder een afdakje, want het regende zowaar de helft van de dag.
Toen het weer eindelijk wat op was geklaard, zijn we gaan volleyballen op het strand met onze groep (die voornamelijk uit meiden bestond), aangevuld met een paar gasten: de tweeling Jimmy en Timmy (Australië), Alex (Engeland), Sam, Alex (beiden Wales), Padraig (Ierland) en Sam en Blane (beiden Nieuw-Zeeland). Vrijwel iedereen van onze groep ging weg, dus die mensen hebben we gedag gezegd toen het boarding time was. De mannen bleven dus achter. En wat is dan het beste om te gaan doen? Voetballen en bier drinken! Tijdens het avondeten moest de groep mannen natuurlijk aangevuld worden met dames, en zo ontmoetten we Neala, Kathryn (beiden Ierland), Hannah, Sophie (beiden Engeland), Hannah, Lori (Duitsland) en Hanna en Frida (Zweden). Lekker makkelijk al die Hanna(h)'s haha.
Dinsdag 12 juli
Na een prima ontbijtje, hebben we de Welshmen gedag gezegd. Daarna even een paar uurtjes slaap ingehaald op het strand. De rest van de dag zag er eigenlijk uit zoals de meeste dagen hier: een beetje zonnen, chillen, eten, drinken, volleyballen en snorkelen. Het verveelt me in ieder geval absoluut nog niet! De avond daarentegen viel helaas vies tegen, want er waren veel mensen weggegaan en er kwamen weinig mensen terug, dus daar valt niet zoveel over te vertellen.
Woensdag 13 juli
Overdag again bijna weer identiek aan de andere dagen. Aan het eind van de middag nog een wandeling gemaakt rond het eiland: duurde wel 5 minuten haha! De afgelopen dagen hebben Kevin en ik zo nu en dan de Game of Clicks gespeeld en een van de werknemers vond het zo absurd, die wilde dat we het aan de manager lieten zien. Helaas geen gratis drankje voor gekregen, maar ze was wel impressed. De laatste avond was er gelukkig eentje om over naar huis te schrijven. Topavondje gehad met de mensen waar we al mee omgingen, plus nog een aantal oude bekenden van Safe Landing: Dan (Australië), Marlin en Karin (Zweden). Iedereen was volledig naar de kloten, met de blote voeten op het strand aan het dansen op de heerlijk muziek. Helemaal suup!
Donderdag 14 juli
De volgende ochtend moesten we alweer vroeg uitchecken en ontbijten. Toen was het tijd om al onze matties gedag te zeggen. Best jammer, want we hebben echt een top tijd gehad op Beachcomber. Dit was zoals ik me Fiji voorstelde: echt een paradijs! Maar we gingen weer op pad, op naar nog meer nieuwe herinneren, op naar Mana Island.
Toen we daar eenmaal aankwamen, vertelden ze ons dat de Amerikaanse tv show Survivor daar nu wordt opgenomen, dus meer dan de helft van het eiland was niet toegankelijk. Gelijk bij het inchecken bij het Ratu Kini Dive Resort 6 tanken erbij geboekt, zodat ik de komende dagen lekker zou kunnen gaan duiken.
Vandaag konden we gratis gaan snorkelen, dus daar hebben we uiteraard gebruik van gemaakt. Toen heb ik meteen ook m'n eerste twee white tip sharks gezien, alhoewel dat nog wel van een meter of 20 afstand was. Dat zal met duiken komende dagen nog wel wat dichterbij worden.
Na het snorkelen even een powernapje gedaan voor het diner. Het was wel even wennen na Beachcomber, want er was na het eten echt geen klote te doen de rest van de avond. Iedereen ging direct na het eten weg. Om kwart voor 9 was het volledig uitgestorven en ook in onze dorm lagen er al mensen te pitten. Vroeg slapen dan maar, maar dat kan ook niet zoveel kwaad met het oog op de geplande duiken.
Vrijdag 15 juli
Vandaag heb ik 2 duiken gemaakt met Shane, een instructeur uit Amerika. De eerste was bij dive site de Image: een passage tussen 2 grote muren door. Hier heb ik een white tip shark van dichtbij gezien. De tweede duiklokatie heette de Seven Sisters: zeven grote pinnacles bij elkaar. Beide duiken waren top, maar de allermooiste moest nog komen.
In de avond hebben we nog even presidenten gespeeld met een groepje. Tara (Ierland), Marieke (Duitsland), Frank (Nederland) en Lauren (Australië) vergezelden ons vanavond, zodat het iets gezelliger was dan de saaie avond ervoor. En de zonsondergang was ook prima!
Zaterdag 16 juli
De op papier mooiste duik stond gepland in de ochtend. The Supermarket, een duiklokatie die behoort tot de top 100 duiklokaties van de wereld, stelde niet teleur. Tientallen haaien kunnen zien, variërend in soort (black tip, white tip en grey reef) en grootte (1 tot 3 meter). Saillant detail was dat ik bij het afdalen m'n vinger had gesneden aan het touw van de boei, dus die begon te bloeden. Maar gelukkig heb ik het overleefd hahaha.
De tweede duik van vandaag was Sandbank. Zo verwend als dat ik ben, was deze niet al te bijzonder, afgezien van het enorme cabbage coral, wat wel weer heel bijzonder was om te zien.
Om deze duikdag compleet te maken, heb ik nog een derde duik gemaakt bij Turtle Patch, waar ik nog een stuk of 5 zeeschildpadden heb gespot. Top duikdagje wel denk ik zo.
's Avonds was het helaas weer niks bijzonders, alhoewel ik wel nog even de mambo heb gedanst met Joanna (Polen), wat heel chill was. Uiteindelijk werd het toch nog een beetje gezellig en heb ik wat gedronken met Roan, Luuk (Nederland), Erin, Camille (USA) en Amélie (Frankrijk).
Zondag 17 juli
Omdat het gisteren zo'n succes was, heb ik vandaag net voor vertrek nog eenmaal The Supermarket gedoken. De boottocht was een drama: met alle hogen golven en een klein wankel bootje werd ik zeeziek. Maar de duik was het absoluut waard. Vergeleken met gisteren nog meer en nog grotere haaien gezien en ook nog eens van dichterbij: helemaal suup!
Na de duik was het tijd om onze eilandvrienden gedag te zeggen en met de boot terug naar het main land te gaan. In Nadi nog even een souveniertje gekocht en toen terug naar Lei, waar we de eerste nacht geslapen hadden. Voelde wel een beetje als thuiskomen haha. We waren echt helemaal gesloopt, dus zijn heel vroeg gaan geslapen, nadat we in de avond nog een beetje gehangen hebben met de kids.
Maandag 18 juli
Het fantastische avontuur zit erop. Fiji was echt onwijs gaaf: zoveel heerlijke dagen gehad, zoveel toffe mensen ontmoet... Jammer dat het alweer over is! Het goede nieuws is dat m'n ouders en zusje morgen in Melbourne aankomen, dus die zie ik na een half jaartje weer! En dan kan ik ze mooi de stad laten zien waar ik een half jaar gewoond, gestudeerd en geleefd heb.
No comments:
Post a Comment